We raakten in een mooi, diepgaand en intens gesprek over haar proces. Ze vertelde over de hulp die ze van zoveel mensen krijgt aangereikt en die ze steeds beter leert te accepteren. De stapels kaarten die opgestuurd zijn en de dagen in de week dat ze thuis bij haar ouders verblijft zodat haar vriend ook wat rust en ruimte voor zichzelf heeft. Ze vertelde dat ze mijn artikel over Blossom & Pine in de krant had gelezen en dat ze dat zo mooi vond. “Ik weet zeker dat daar behoefte aan is” zei ze. We praatten door over Blossom & Pine en ineens zei ze “ik ben over een paar maanden jarig en als ik dan beter ben zou ik ook wel zoiets willen doen”. Op dat moment kregen we beide tranen in onze ogen en we vervolgden ons gesprek. “Ik zou wel iets moois willen vieren, maar niet een feest waar iedereen maar dronken wordt. Het moet dan iets worden met meer verdieping en misschien ook wel een moment om dit af te ronden en weer vooruit te kijken”. We praatten verder over rituelen en dat ze te zijner tijd zou moeten kijken en voelen wat wel en niet bij haar past. En met wat voor gevoel zou je de mensen naar huis willen laten gaan. Het was prachtig om hier samen even over te dromen en vooruit te kijken naar een heel klein voorzichtig stipje aan de horizon.

Vanuit mijn passie om mensen bewust te maken om juist nog bij leven te delen bood ik haar aan om haar te helpen. “Als je er aan toe bent, laat het mij weten, dan gaan we samen kijken naar de beste invulling voor de viering van jouw leven en jouw gezondheid”.

Blossom & Pine organiseert niet alleen vieringen in de laatste levensfase, maar juist ook als je daar nog lang niet bent en weer vol in het leven staat.

Lieve groet, 
Ilse